Rigorously curated citable Latin texts
greeting. C. PLINIUS CORNELIO URSO SUO S.
Iterum Bithyni: breve tempus a Iulio Basso, et Rufum Varenum proconsulem detulerunt, Varenum quem nuper adversus Bassum advocatum et postularant et acceperant. Inducti in senatum inquisitionem postulaverunt.
Varenus petit ut sibi quoque defensionis causa evocare testes liceret; recusantibus Bithynis cognitio suscepta est. Egi pro Vareno non sine eventu; nam bene an male liber indicabit.
In actionibus enim utramque in partem fortuna dominatur: multum commendationis et detrahit et affert memoria vox gestus tempus ipsum, postremo vel amor vel odium rei; liber offensis, liber gratia, liber et secundis casibus et adversis caret.
Respondit mihi Fonteius Magnus, unus ex Bithynis, plurimis verbis paucissimis rebus. Est pleris-que Graecorum, ut illi, pro copia volubilitas: tam longas tam-que frigidas perihodos uno spiritu quasi torrente contorquent.
Itaque Iulius Candidus non invenuste solet dicere, aliud esse eloquentiam aliud loquentiam. Nam eloquentia vix uni aut alteri, immo — si M. Antonio credimus — nemini, haec vero, quam Candidus loquentiam appellat, multis atque etiam impudentissimo cuique maxime contigit.
Postero die dixit pro Vareno Homullus callide acriter culte, contra Nigrinus presse graviter ornate. Censuit Acilius Rufus consul designatus inquisitionem Bithynis dandam, postulationem Vareni silentio praeteriit.
Haec forma negandi fuit. Cornelius Priscus consularis et accusatoribus quae petebant et reo tribuit, vicit-que numero. Impetravimus rem nec lege comprehensam nec satis usitatam, iustam tamen.
| Quare iustam, non sum epistula exsecuturus, ut desideres actionem. Nam si verum est Homericum illud: | “τὴν γὰρ ἀοιδὴν μᾶλλον ἐπικείουσ’ ἄνθρωποι, | ἥ τις ἀκουόντεσσι νεωτάτη ἀμφιπέληται,” | providendum est mihi, ne gratiam novitatis et florem, quae oratiunculam illam vel maxime commendat, epistulae loquacitate praecerpam. Vale. |
| previous: 5.19 | next: 5.21 |